Αφού γιόρτασαν την Κυριακή στο Βίτσι «την συντριβή του ΚΚΕ», είπαν να δώσουν ένα μάθημα Ιστορίας και μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης. Ο λόγος για τον ΛΑ.Ο.Σ., ο εκπρόσωπος του οποίου στο Δημοτικό Συμβούλιο πετάχτηκε «μέχρι το ταβάνι», όταν τέθηκε θέμα να χρηματοδοτήσει ο δήμος τη μεταφορά με λεωφορείο αγωνιστών του παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ σε εκδηλώσεις που θα γίνονταν στη Νιγρήτα και την Εδεσσα. Ο ΔΣΕ έκανε εμφύλιο κι όχι αντίσταση, άρχισε να ωρύεται ο Κουριανίδης του ΛΑ.Ο.Σ. που δεν έχει ακούσει τίποτα για την αγγλική κατοχή, συνέχεια της γερμανικής, ούτε είδε ποτέ του τα σημάδια από τις αμερικάνικες ναπάλμ στα μέρη που το κόμμα του γιορτάζει «την συντριβή του ΚΚΕ». Μπροστά στον κίνδυνο να δρέψει τις αντικομμουνιστικές δάφνες μόνος του ο ΛΑ.Ο.Σ. πήρε θέση και ο δημοτικός σύμβουλος της ΝΔ Μ. Τσούγκας, λέγοντας «οι εχθροί της Ελλάδας θέλουν άλλη μία εμφυλιοπολεμική κατάσταση στην Ελλάδα». Από τη σκοπιά των συμφερόντων που οι παρατάξεις τους υπηρετούσαν και τότε, το 1944, οι εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ. έχουν δίκιο. Οι αντιστασιακοί θα πάνε - ακόμα και με τα πόδια - να τιμήσουν τις απελευθερωτικές μάχες που έδωσε ο Ε.Λ.Α.Σ. στις 6 Σεπτέμβρη στην Εδεσσα και στις 13 Σεπτέμβρη στη Νιγρήτα.

Ο διαγωνισμός «πατριωτισμού» είχε και συμπλήρωμα: Στο Δημοτικό Συμβούλιο έφτασε αίτημα - από το ελληνικό Τάγμα ειδικής συνθέσεως που εδρεύει στο Αφγανιστάν - να εγκρίνει το Δημοτικό Συμβούλιο «ανθρωπιστική βοήθεια», που θα την μοιράσει στην Καμπούλ το ελληνικό Τάγμα, συμβάλλοντας στις προσπάθειες «των συμμαχικών δυνάμεων». Στο σημείο αυτό η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ. δεν έμειναν μόνοι τους. Συμφώνησαν με το αίτημα και οι άλλες παρατάξεις, με φωτεινή εξαίρεση, βέβαια, τον εκλεγμένο κομμουνιστή δημοτικό σύμβουλο Α. Σαχίνη. Για τον οποίο, οι υπόλοιποι εκτίμησαν ότι πρόκειται περί «μικρόψυχου», «κυνηγημένου από σύνδρομα». Καθώς, όμως, το να στέλνεις δημόσιο χρήμα για να σφάζεται ένας λαός δεν είναι και τόσο απλό, η διοίκηση αποφάσισε τελικά να ζητήσει βοήθεια από τη νομική υπηρεσία του δήμου για το αν έχει δικαίωμα να δεχτεί το αίτημα του Τάγματος του Αφγανιστάν...